قسمتی از متن.... زبان آدمی؛ کلک فرشته ای است که بر او گمارده اند و آب دهان او مرکبش؛ و کاغذش پوست او؛ و آدمی فرشته اش را نامه ای املا می کند خطاب به خدای خویشتن؛ پس؛ پیش از آنکه فرصت بازنگری از دست برود؛ باید نیک بنگرد که به املای چه مشغول است؛ روزگار عجیبی بود روزگار پزشکی ...